Kardan ask!

Sabun kopugu asklar diye birsey vardir. Ben cok kotulemem oyle asklari. Guzeldirde yasanan o kisacik sey. Bir anda cogalan duygular vardir, kopuk kopuk ask dolar her hucren. Bilirsinde gozune surunce aglatacagini, kurcalamazsinda. Sonra zamani gelince suya tutarsin gecer. Ne izi kalir ne de baska sey. Bir guzel kokusu kalir. Sadece o. Acitmaz, uzmez...

Kardan asklarim vardir benim. Lapa lapa bembeyaz ask yagar her yanima. İzlemeye doyamaz kimse. Yagdikca cogalir. Yukselir... Sonra ruzgarlar eser ustunden toz gibi supurur kar tanelerini. Arkasindan yagmurlar baslar. Eridikce erir karlar. Camura doner, bir bakmissin herkesin izlemeye doyamadigi manzaradan eser kalmamis. Sadece camur. Sadece pis caddeler.

Uyumadan sevis istediginle!

Baskalarinin yataginda yatiyorsun diye senden vazgecmemi bekleme benden. Sayet olurda baskasinin yataginda yatip huzurla uykuya dalip ayni huzurla yeni gune gozlerini acarsanda tekrar sana boyle baglanmami isteme. Suan baska yataklarda baska kadinlarla yatiyor olabilirsin. Ama huzurla uyumayip kalkip tek basina uyandigina gore hala bi ihtimal var demektir.